Overlaatst hadden we een interessant gesprek met Peter Coene van Aquatic Engineers over het krijten van viswateren. Peter is onze expert voor Lac de Grosley en hij houdt de biologische situatie van ons viswater nauw in de gaten.
Bij een kop koffie, vroegen we hem waarom een water verzuurt.
"Doorheen de tijd ontvangt de onderwaterbodem veel organisch materiaal (algen, voer, bladeren,…). De capaciteit van de onderwaterbodem (en het water) is beperkt om deze organische fractie volledig weg te werken. Het zelfreinigend vermogen van het water wordt dus overschreden en een organische sliblaag wordt opgebouwd. Wanneer deze organische sliblaag dikker wordt daalt de pH (verzuring) en de redoxpotentiaal van het slib. Deze verzuring en anaerobe toestand heeft dus een invloed op de omzettingen in het slib (trager) en het aanwezige bodemleven (dalend). Het slib bevat ook veel interstitieel water, gassen (methaan en waterstofsulfide) en wordt ook giftig voor visleven. De waterkwaliteit daalt en het zuurstofverbruik van het slib stijgt. Deze evolutie gaat samen met de verlanding van een meer of vijver."
Hoe kan je deze verzuuring afremmen?
"Het inzetten van coccolietenkrijt beïnvloedt bovenstaande proces. Het grote specifieke oppervlak van het coccolietenkrijt (3 m²/gram) heeft specifieke voordelen. Dit oppervlak zorgt ervoor dat bacteriën zich kunnen vestigen op het krijt na de dosering in de vijver. Deze goede bacteriën gaan er dan op hun beurt voor zorgen dat de aanwezige sliblaag afgebroken wordt. Het krijt werkt dus als medium voor de bacteriën die de sliblaag afbreken. De zeer lage oplosbaarheid (0,96 %) zorgt er tevens ook voor dat het substraat intact blijft. De pH van de bodem wordt licht verhoogd zodat een meer geschikte omgeving voor de bacteriën wordt gecreëerd.
Anderzijds zorgt het coccolietenkrijt ervoor dat het water helderder wordt doordat het krijt de binding aangaat met zwevende deeltjes in het water. Op deze manier dringt licht ook dieper in het water door."
We hebben de bodem van Grosley met een camera bekeken, maar daar was niet veel te zien. Moeten we ons zorgen maken?
"Absoluut niet. Het vaststellen van de toestand van de onderwaterbodem met een camera is tevens nonsens. Beelden kunnen enkel aantonen dat er in deze zone geen macrofyten aanwezig zijn, maar anders nagenoeg niets. Elke onderwaterbodem ziet er uit als een soort maanlandschap maar zegt niets over de onderwaterbodem zelf. Enkel een systeemanalyse en het bepalen van de (a)biotische factoren kan iets zeggen over de onderwaterbodem."