Zit er binnenkort ook 30kg vis op Lac de Grosley of zitten die er nu al? Vorige week werd het meer record van dit betaalwater in Noord Frankrijk naar 28kg verschoven.
We zijn erg blij met deze vangst want dit betekend dat de vis stevig aan het groeien is. Binnenkort zullen we de eerste 30kg+ vissen op Lac de Grosley zien boven komen.
Glen van Balen en Dave van de Valk stuurden ook een zeer uitvoerig verslag van hun vissessie op Grosley van 1 tot en met 8 april 2017:
Grosley 1 t/8 april 2017,
Vandaag is het eindelijk zo ver, we (mijn vismaat Dave en ik) komen aan
in het franse Grosley. Na de nodige voorbereidingen, het aftellen en het
dromen van enorme bakken van vis zijn we na een vlotte rit van iets meer
dan 6 uurtjes aangekomen op ons watertje voor deze week. We worden
vriendelijk ontvangen door de beheerder Eric met de hond Balou. We
drinken gezamelijk een bak koffie en naar de nodige instructies en tips
gaan we naar onze stek toe. Eenmaal aangekomen worden we blij verrast
met onze grote cabin (6x4 meter) en de ruimte van onze stek. Na wat
overleg worden de stekken verdeeld, Dave gaat links zitten met het
eiland recht voor hem en ik pak de rechterkant met een interresante
bomenrij als mik punt. Na de bus te hebben uitgepakt, de tenten en cabin
hebben ingelicht kan het peilen en obseveren van het water van start. Al
gauw zien we vis springen en hebben op de fishfinders diverse hotspods
gesignaleerd. Deze beginnen we zuinig aantevoeren, het water is toch nog
vrij koud, en de hengels worden ingegooid. Het echte werk gaat nu
beginnen!!!
Nacht 1.
De verkenning.
Het is rond 19.00uur dat ik de eerste aanbeet krijg! Helemaal gespannen
pak ik de hengel misschien iets te enthousiast is op en na een korte
dril k*t......los. Maar goed mezelf er snel overheen gezet en snel weer
met goede vertrouwen de lijn uitgevaren en wachten op de volgende
aanbeet. En begin van de avond tegen het donker aan was het zover, mijn
linker hengel gaf een paar slome piepen wat toch wel kan duiden op een
bak! Bij het oppakken van de hengel voelde ik toch al wat wat voor mij
een vertrouwd gevoel is. Je raad het misschien al, ik had brammetje de
brasem alweer gevonden pffff. Al snel schieten er verschillende
gedachtes door mij heen. Het zal toch niet waar zijn dat ik de hele week
brasems ga lopen sleuren! Maar goed met toch nog vertrouwen erin gaat de
haak terug naar dezelfde spot. Niet veel later hoor ik mijn maat luid
roepen 'hangen ik heb vis' en hij begint met de dril. Ik kom aangesneld
en leg alvast de spullen klaar voor het landen van deze mogelijke bak.
Ik hoor dan dave zeggen dat hij niet zo groot is, nee het een bak van
een zeelt. Toch maar even snel een foto maken want van deze grote vang
je ze niet zo snel meer. Verder deze nacht een hoop vis zien en horen
springen en aardig wat losse piepen gehad op de hengels maar niks weten
te landen.
Nacht 2.
First blood.
Na nog wat verkennings werk overdags en dan ook in de sloot achter ons
zijn we ervan overtuigd dat hier wel degelijk dikke vissen rond zwemmen
alleen is er misschien een andere aanpak vereist. We spreken de
beheerder nog maar eens aan en die kan onze aanpak alleen maar
goedkeurend bevestigen en zegt dat we geduld moeten hebben. Ook steld
hij mij gerust en zegt dat het hier moeilijker is om brasem te vangen
dan karper mede omdat hij er in het najaar nagenoeg alle brasem heeft
afgehaald. Dan maar even volhouden zeggen we tegen elkaar en beginnen
met het rustig aanvoeren van onze stekken. Klokslag 12 was het zover.
'VIS' roep ik door de portofoon en Dave begint meteen met het klaar
maken van de craddle om de vis zorgvuldig te kunnen behandelen. Wat een
bak zeg, ik zie een schitterende rug boven komen. Deze vis moet geland
worden. Een beetje zenuwachtig zie ik hoe Dave het net onder deze bak
schuift en ben dan als een kind zo blij. Hier zijn we voor gekomen! We
gaan de vis wegen en zien de teller oplopen naar 36,5 pond net geen pb
maar ik ben er niet minder blij mee hoor. Na de foto's te hebben genomen
gaat de vis weer terug in zijn eigen element en wij in de slaapzak. Het
blijft onrustig die nacht, veel losse piepen een losser maar het net
blijft leeg.
Nacht 3.
De Bevestiging.
Deze nacht moet het dan gebeuren. Ons doel om hier een 40er te vangen is
nog steeds van kracht. Er worden geen consessies gemaakt en we zullen
tot het uiterste gaan. We gaan van rig veranderen en we zoeken naar
andere plekken. Zouden we hier dan die bak gaan haken? Het blijft lang
stil. Ineens hoor ik Dave, vis vis vis zegt hij. Ik trek snel de laarzen
aan en ren naar zijn stek want rustig doen kan dan eenmaal niet. Ik zie
Dave vol in zijn hengel hangen, rustig blijven rustig blijven zegt hij
en ik moet daar dan ook een beetje om lachen. De landing verloopt
vlekkeloos een mooie oude spiegel van 32 pond wordt na de foto's weer
netjes terug gezet. Wij weer terug de tent in een ik denk nog op het
gemak een shaggie te draaien. Pieeeeeeeep en wild gooi ik mijn shag door
de lucht. Op de rechter hengel land ik niet veel later een klein
schubkarpertje van 11 pond. Het vertrouwen is weer helemaal terug, we
doen het goed zeg ik tegen Dave en hij beaamt dat en zegt dat het een
kwestie van tijd is. Verder deze nacht blijft het stil.
Nacht 4.
The night.
We worden allebei een beetje uit ons humeur wakker. We horen bij het
toilet gebouw dat de andere vissers dikke 40ers aan het landen zijn
geweest en dat gaat toch aan je knagen. We zonderen ons even af van
elkaar en gaan een nieuw plan bedenken. Inmiddels zien we de beheerder
ook zijn hengels pakken aan de overkant. Ja hoor, gvd hij is nog aan het
uitpakken en heeft al de eerst te pakken arrgghh. Weer nieuwe
onderlijnen en het voeren maar iets opvoeren. Een beetje onzeker gaan we
de nacht in. We zitten in de cabin te denken wat we nou goed of fout
doen. Dan uit het niet een losse piep op de hengels van Dave. Hij gaat
kijken en hoor hem zeggen 'weer niks' en hij pakt nog wat uit zijn tent.
Ik ga nog maar een bakkie zetten tot ik ineens Dave hoor schreeuwen 'vis
vis hij zat er al aan'. Bij Dave aangekomen zegt hij al meteen dat de
vis goed aanvoeld, dit zal mijn pb weleens kunnen wezen, mijn eerste
40er zegt hij. Niet veel later laat de vis zich voor de eerste keer
zien. Het is zeker dat pb gaat eraan, wat een bak! Ineens gieren de
zenuwen door eens heen, zal dit goed aflopen. De vis is klaar om geland
te worden, pak dat net goed beet zegt Dave nog zenuwachtig tegen mij. Ik
schuif het net onder de vis en dan langzaam omhoog. 'Hangen schreeuw ik
en Dave laat ook zijn blijdschap blijken door een paar oerkreten te
slaan die tot in de verre verte te horen zijn geweest. We lopen met de
vis door het water naar de kant en we moeten hem nu optillen. Dit is
geen 40er zeg ik je slaat de 40 over jongen. Wat een gigant van een
karper ligt in Dave zijn net zeg. Op naar de weegklok. Met enige
inspanning hangen we de sling aan de klok, wtf is dit wel goed? We
checken alles nog een keer, alles staat goed! Nog maar eens kijken dan
en ja het is echt zo! De klok geeft 55,8 pond aan! We zijn door het
dolle heen en de beheerder wordt gebeld. Het meerrecord is verbroken bij
deze bevestigd de beheerder gefeliciteerd wat een bak. De vis word
direct van alle kanten op de gevoelige plaat vast gelegd en tussen de
foto's door worden er nog vreugde dansen gemaakt en het thuisfront wordt
alvast ingelicht. Na alle spanning nu ineens die ontlading toch na een
paar uurtjes weer in de slaapzak. Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan
en om 715uur vond ik het tijd worden voor koffie. Ik stap uit mijn tent
en krijg meteen een enkele piep op mijn middelste hengel. De lijn staat
strak maar verder geen actie erop, misschien weer een lijnzwemmer denk
ik, maar dan ineens toch actie. Ik begin met de dril en de vis voelt
meteen goed. Dave is ondertussen ook aangekomen en staat al klaar met
het net.
De vis is na een mooi gevecht klaar voor een soepele landing. Hebbes!!
En wat een bak weer! Het ziet eruit als een goede 40er maar als we hem
aan de klok hangen zijn we weer door het dolle heen. Deze bak weegt 51
pond schoon aan de haak, ook ik heb de 40 overgeslagen! Beheerder wordt
meteen ingelicht en we beginnen meteen aan de foto's. Wat een nacht was
dit zeg, deze zullen we niet snel vergeten, twee 50ers in tien uur tijd.
Missie geslaagd!!!
Nacht 5.
The night after.
Nadat het besef is doorgedrongen dat we toch een bijna on mogelijke
prestatie hebben geleverd gaan we weer de volgende nacht in. Het is net
donker en hoor Dave al over de portofoon. Er is weer vis onderweg. De
routine zit er al aardig in en alles loopt vlekkeloos. In een mum van
tijd is de vis geland gewogen en gefotografeerd. Deze vis was weer van
een heus kaliber, 42 pond gaf de weegschaal aan en zo komt Dave toch nog
aan zijn 40er. Ik weet zeker dat als we deze voor de record vis hadden
gevangen we ook helemaal door het lint waren gegaan maar wat is een mens
toch snel verwend. De nacht moet eigenlijk nog beginnen en bij mij staat
mijn hengel al te loeien. Na de vis heel even eraan gehad te hebben moet
ik hem vroegtijdig lossen en Dave gaat weer onverrichtte zaken terug
naar zijn stek. Vijf minuten later roep ik Dave weer op de portofoon op
er hangt nu een vis aan mijn andere hengel. Echter omdat de portofoon
het voor gezien hield moest dit op de ouderwetse manier gebeuren. Na een
luidde kreet kwam mijn maat toch weer de tent uit om mij te helpen,
echter voordat hij er was had ik weer de vis gelost. Twee vissen in een
kwartier hoe kon dit gebeuren? Alles nog maar eens dubbel gecheckt en de
hengel weer op de hotspot gelegd. Er moet toch nog een vis te vangen
zijn denk ik bij mij zelf! Rond 2.30uur krijg ik mijn derde aanbeet die
nacht. Hangen ze ik luid en probeer met mijn stem Dave te bereiken. Die
bleek diep in dromenland te zijn dus moest dit 'klusje' in mijn eentje
klaren. Wat is dit beest sterk zeg, dit is weer een bak denk ik bij
mezelf. De vis geeft mij gymnastiekles en een ware krachttraining. Ik
moet het water in onder en over mijn eigen hegels heen en beland zo aan
de andere kant van mijn stek. K*t daar heb ik geen schepnet en ik
probeer weer Dave te bereiken. Omdat ik geen reactie kreeg besloot ik
weer een kunstje uithalen om zo toch nog bij het net te komen en met
succes. Ik ben nu een half uur bezig met de vis die van geen ophouden
weet. Dan komt hij boven en zie dat het geen karper is. Een gigantische
steur heeft mijn boilie verschalkt. Dubbel k*t denk ik, nu heb ik niks
aan mijn net want die is gewoon te klein. Ik moet mijn weegsling zien te
pakken maar ook die ligt aan de andere kant van de stek. Ik besluit de
vis af te drillen en dit pas op het laatste moment te gaan oplossen. De
steur is eindelijk moe geworden en heeft meerder lijnen tijdens de dril
meegenomen. Ik besluit mijn hengel in een boom te hangen om zo de
weegsling snel te kunnen halen. Met vallen en opstaan is dit geukt en
heb de vis kunnen landen. Dan maar snel Dave uit zijn tent halen voor de
foto's. De was in het begin nog voorbaasd wat hij zag maar al snel kan
hij niet zijn lachen inhouden. Hij was in een slachtveld terecht gekomen
en vroeg zich hard op af hoe dit allemaal kon gebeuren. Stoelen lagen
om, steunen uit de grond, over lag vislijn en de vis stak aan beide
kanten uit de craddle. Ik probeerde hem alles uit te leggen maar Dave
stond inmiddels al met buikkrampen mij uit te lachen. Dave kwam gelukkig
weer een beetje bij en toen hebben we de vis gewogen en de foto's
gemaakt. Met 161 cm en dik 25kg is dit veruit de langste die ik gevangen
heb. We besluiten nog wat na te praten met een bakkie en vertel tegen
Dave dat de nacht nog niet voorbij is, we zullen er nog een vangen zeg
ik! Opdat zelfde moment krijg ik weer een aanbeet en ren naar mijn
hengels. Welk geheim zal grosly nu weer prijs geven? Het voelt niet
groot aan maar voel wel degelijk dat er wat aan de lijn zit. Dan komt de
leader boven water en kunnen we eindelijk zien wie er aan mijn boilie
heeft gezeten. 'Het heeft haar' zegt Dave en tot mijn verbazing zie ik
een beverrat aan het einde van mijn lijn. Jammer voor de foto's maar
gelukkig voor het beestje kon hij zichzelf bevrijden en kon hij zijn pad
weer vervolgen. Inmiddels is het weer licht geworden en heb ik nog geen
oog dicht gedaan. Wat een verhaal ook weer en laat dit even allemaal
bezinken en ga even een tukkie doen.
Nacht 6.
Hit and run.
Na een hectische nacht hoop ik nu op een nacht dat alles soepel en
smooth verloopt. Dat we er een paar keer uit kunnen is wel bijna zeker
nu. Tot nu toe was het elke keer rond de klok van twaalf raak en ook nu
weer hoor de delkim van Dave afgaan. Ik pak snel de weegklok en
fototoestel en ondertussen is Dave al begonnen met het drillen van de
vis. Hij voelt goed en ging er als een kogel vandoor zegt hij en ik kom
naast hem staan in het water. Dave is nu al dik een kwartier bezig en de
vis laat zich voor de eerste keer zien. Dit is ook weer een bak en laat
de slip met speels gemak zijn werk doen. Dan gebeurd het waar elke
visser voor vreest, ineens is de spanning van de lijn en de vis zullen
we nooit meer zien. Gvd ik was er bijna zegt Dave hoe heeft dit kunnen
gebeuren. Nadat de hengel weer op zijn plek is gelegd blijft het even
stil. Om 4uur krijgt Dave weer een aanbeet. De is al een heel stuk naar
links gezwommen en de lijn ligt in een enorme bocht. Als er dan toch
volle spanning op komt te staan is het al snel afgelopen met een
onvermijdelijke lijnbreuk met gevolg. Gelukkig hebben we nog energie en
ligt de hengel weer snel op scherp. Niet veel later weet Dave toch nog
een zeelt van formaat te landen maar bij mij blijft het akelig stil. Het
begint nu langzaam licht te worden en er hangt een dikke mist over het
water. Weer hoor ik Dave mij om hulp roepen. Het is half 8 en de dril
van een megabak is begonnen. Aan het geweld te zien moet dit wel een
steur zijn! Al snel zwemt de steur zich vast en wij zijn genoodzaakt de
beheerder te bellen. Deze vis gaan we niet zonder hulp landen. De
beheerder die ons al vaker heeft geholpen komt al snel aangevaren en
Dave stap met hengel aan boord. Komt de vis niet naar ons dan gaan we
hem maar halen. Ze verdwijnen in de mist en het enige wat ik nu nog kan
waarnemen is gejoel en de klappen op het water van de steur. Na een half
uurtje komen ze terug met de vis nog aan de hengel. Dave is nu inmiddels
al een uur aan het drillen. Na nog een half uur is de vis uiteindelijk
moe gestreden en ik kan de weegsling eronder schuiven. Wat een gigant is
dit zeg! Deze siberische steur is maar liefst 185 cm lang en 39kg zwaar!
Snel maar de foto's nemen en de vis weer in zijn element terug zetten.
Ik ga koffie zetten en besluit mijn hengels opnieuw uit te varen want
hier moet toch wat aan de hand zijn. Ja hoor het vloeken is begonnen,
bij twee van de drie hengels is de hair eraf gebeten. Dit moeten ratten
zijn geweest die wraak zijn komen halen omdat ik er gisteren al een heb
weten te vangen. De hengels liggen allemaal weer in dus ik vind het tijd
voor een tukkie!
Nacht 7.
The final.
We gaan de laatste nacht in. We hebben de tenten al ingepakt en we
zullen de nacht doorbrengen in de cabin. We hebben ondertussen en hoop
geleerd over dit water. Hier zitten echt megabakken van vis op maar die
kennen de klappen van de zweep en zitten bordevol trucken om het net te
ontlopen. Ook de ratten en de meerkoeten waren dol op ons aas en het
gebeurde dan weleens dat je er een haakte of dat hun de hair van de haak
af beten. Maar goed een nieuwe nacht is nieuwe kansen. Om 23.00uur
krijgt Dave de eerste piep op zijn middelste hengel. Toch maar even
kijken maar voor alsnog loos alarm. De vraag is nu niet meer of dat we
een aanbeet krijgen maar wanneer. We hebben nu afgesproken dat we de
hengels die we vanaf nu binnen draaien niet meer gaan uitvaren zodat we
toch nog een beetje rust kunnen pakken hoewel de spanning is te snijden.
Klok slag 0.00uur is het zover, Dave heeft de eerste en na een vlotte
dril is de vis gewogen (14,8 kg) en gefotografeerd binnen 18 minuten.
Dat is weleens anders gegaan deze week. De rest van de nacht blijft het
stil en kunnen we wat rust pakken voor de terug weg.
Tot slot.
We kunnen terug kijken op een geslaagde week en de doelen die we ons
gesteld hebben zijn ruimschoots gehaald. Het is een schitterende
omgeving, een mooie plas met goede fasciliteiten en een prima beheerder
die voor je klaar staat als dat nodig is (ga zo door en bedankt). Of we
hier terug zullen komen? Ik denk het wel en dan met als doel die
magische 60ponder te vangen. Dit klinkt absurd maar dit water heeft
zeker de potentie! We geven dit water daarom een 9 uit 10. Hierbij is
mijn verslag tot een einde gekomen en kan ik mij gelukkig voorbereiden
voor mijn volgende verslag over 2 weken op la carriere. Of dit nog te
overtreffen valt? Dat wordt heel moeilijk maar we zullen met dezelfde
inzet het gaan proberen!
Tot ziens,
Een tevreden visserman,
Glen van Balen en Dave van de Valk.